ആര്ക്കും ഉപദ്രവങ്ങള് വരുത്താതിരിക്കുക എന്നതുപോലെ തന്നെ പ്രധാനമാണ് ആര്ക്കെങ്കിലുമൊക്കെ ഉപകാരം ചെയ്യുക എന്നതും. ഒട്ടും സ്വാര്ഥതയില്ലാതെയുള്ള ജീവിതം ആനന്ദകരമായ സൗഭാഗ്യമാണ്. സ്വന്തം താല്പര്യങ്ങളുടെയും ആവശ്യങ്ങളുടെയും വലയങ്ങളിലേക്കുമാത്രമായി ചുരുങ്ങുമ്പോഴാണ് ഒരാള് സ്വാര്ഥിയാവുന്നത്. വളരെ ചെറിയ ഒരിടത്തെക്കുറിച്ചുമാത്രമേ അവര്ക്ക് ചിന്തിക്കാനും പറയുവാനുണ്ടാകൂ. അത്ര തന്നെ ചെറുതും കുടുസ്സായതുമായിരിക്കും അവരുടെ ഹൃദയവും.
യഥാര്ഥ വിശ്വാസി ജനങ്ങളോടൊപ്പമുള്ളവനാണ്. ആളുകളില് നിന്നെല്ലാം ഒഴിഞ്ഞ് ജീവിക്കുന്നവരേക്കാള് നല്ലവന്, അവരോടൊപ്പം കഴിയുകയും പ്രശ്നങ്ങള് നേരിടുകയും ചെയ്യുന്നവനാWq. സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങളെപ്പോലെ അന്യന്റെ ആവശ്യങ്ങളെയും പരിഗണിക്കുവാനും പരിരക്ഷിക്കാനും വിശ്വാസിക്കു സാധിക്കണം. ഉപകാരം ചെയ്യുന്നത് പ്രത്യുപകാരം മോഹിച്ചുകൊണ്ടാവരുത്. സ്വാര്ഥത രണ്ടുവിധത്തിലുണ്ട്. ആര്ക്കും ഒരുപകാരവും ചെയ്യാതിരിക്കലാണ് ഒന്ന്. മറ്റൊന്ന്, ആര്ക്കെന്തു ചെയ്യുമ്പോഴും അതില് നിന്ന് വല്ലതും നേട്ടമായി ലഭിക്കണമെന്ന് ആഗ്രഹിക്കലും. ഇതുരണ്ടും വിശുദ്ധഖുര്ആന് നിശിതമായി വിമര്ശിച്ച കാര്യങ്ങളാണ്. പരോപകാരം ചെയ്യുമ്പോള് മനസ്സിനു ലഭിക്കുന്ന ആനന്ദം വാക്കുകളിലൊതുങ്ങുന്നതല്ല. ``അനാവശ്യമായ ആശങ്കകളില് നിന്ന് വിട്ടുനില്ക്കുക. കാരണം ആശങ്ക പെരുംനുണയാണ്. അല്ലാഹു നിങ്ങളുടെ ശരീരമോ സ്വരൂപമോ അല്ല, കര്മങ്ങളാണ് നിരീക്ഷിക്കുന്നത്. അല്ലാഹുവിനെക്കുറിച്ചുള്ള ഭയം ഹൃദയത്തിലാണ്. വേറൊരാള്ക്ക് നഷ്ടം വരുത്തിക്കൊണ്ട് അയാള് വാങ്ങാന് ഉദ്ദേശിച്ച വസ്തു നിങ്ങള് വിലയ്ക്കെടുക്കരുത്. അല്ലാഹുവിന്റെ അടിമകളാവുക. പരസ്പരം സഹോദരങ്ങളാവുക.
സത്യവിശ്വാസിയുടെ ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ട കൈമുതലാണ് തൗഹീദ്.
No comments:
Post a Comment