കച്ചവടത്തിന്റെ സാമ്പത്തികവും ധാര്മികവുമായ നിലപാട് ഭിന്നമായിരിക്കുന്നതിന്നു നിദാനമായ അടിസ്ഥാന വ്യത്യാസം താഴെ വിവരിക്കുന്നതാണ്: കച്ചവടത്തില്, വില്ക്കുന്നവന്നും വാങ്ങുന്നവന്നും ഇടയില് ലാഭത്തിന്റെ കൈമാറ്റത്തില് തുല്യ നിലപാടാണുള്ളത്. എന്തുകൊണ്ടെന്നാല്, വാങ്ങുന്നവൻ താന് വാങ്ങുന്ന സാധനത്തില്നിന്നും പരമാവധി ഫലമെടുക്കുന്നു, വിറ്റവനാകട്ടെ, താൻ ആ സാധനം ശേഖരിച്ചു കൊടുക്കുന്നതില് വിനിയോഗിച്ച അധ്വാനം, ബുദ്ധിസാമര്ഥ്യം, സമയം എന്നിവയുടെ ഫലമായി കൂടുതൽ ലാഭം വാങ്ങുന്നു , നേരെമറിച്ച്, കൊള്ളക്കൊടുക്കയില് സവനത്തിന്റെ അല്ലങ്കിൽ ത്രിപ്തിയുടെ കൈമാറ്റം തുല്യ നിലപാടിലാക്കുന്നില്ല എന്നതാണ് പ്രധാന കാരണം.
പലിശ വാങ്ങുന്നവന് ലാഭമെന്നുറപ്പായ ഒരു നിശ്ചിത തുക ഏതു നിലക്കും വസൂലാക്കുന്നു ഇത്തരത്തിലുള്ള ഏതു കച്ചവടവും പലിശ പോലെയാണ് .
കച്ചവടം, കൃഷി, വ്യവസായം, തൊഴില് എന്നിവയില് ഏർപ്പെടുന്നവർ ലാഭത്തിന്നുള്ള സാധ്യതമാത്രം കാണുന്നു , ഇത്തരത്തിലുള്ള ലാഭം മാത്രം പ്രതീക്ഷ്ച്ച്ചുള്ള ഇടപാട് ഒന്നുകില് ഒരു വിഭാഗത്തിന്നു ലാഭവും മറ്റേ വിഭാഗത്തിന്നു നഷ്ടവുമായിരിക്കും; അല്ലെങ്കില് ഒരു വിഭാഗത്തിന്ന് ഉറച്ചതും നിര്ണിതവുമായ ലാഭവും, മറ്റേ വിഭാഗത്തിന്നു അനിശ്ചിതവും നിര്ണിതമല്ലാത്തതുമായ ലാഭവുമായിരിക്കും അതിന്റെ ഫലം.
കച്ചവടത്തില്, വില്‍ക്കുന്നവന്‍ വാങ്ങുന്നവനില്‍നിന്നു എത്ര കൂടുതല്‍ ലാഭമെടുത്താലും പിന്നീടുള്ള ഓരോ ഇടപാടിലും ഈ ലാഭം നല്‍കുന്നവന്‍ തന്റെ ധനത്തിന്നു തുടര്‍ച്ചയായി ലാഭം വസൂലാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. ആ വസ്തു ഉപയോഗിക്കുന്നവന്റെ കൈകളിൽ എത്തുന്നത് വരെയുള്ള ഗതിക്കൊപ്പം ഓരോരുത്തരും എടുക്കുന്ന ലാഭവും വളര്ന്നുകൊണ്ടേ പോകുന്നതാണ്.
കച്ചവടം, വ്യവസായം, തൊഴില്, കൃഷി എന്നിതുകളില് മനുഷ്യന് തന്റെ അധ്വാനവും സാമര്ഥ്യവും സമയവും വിനിയോഗിച്ച് അതിന്റെ ഫലമാസ്വദിക്കുകയാണ് വേണ്ടത് , എന്നാല് കേവലം ലാഭം നേടുക മൂലധനം വര്ദ്ധിപ്പിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ തന്റെ ആവശ്യത്തില് യാതൊരുവിധ അധ്വാനവും ബുദ്ധിമുട്ടും കൂടാതെ അന്യരുടെ സമ്പാദ്യത്തിലെ മികച്ച പങ്കാളിയായിത്തീരുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. അത്തരക്കാരുടെ നിലപാട് ലാഭത്തിലും ലാഭത്തിലുള്ള പങ്ക് ലാഭത്തിന്റെ തോതനുസരിച്ചായിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന സാങ്കേതികാര്ഥത്തിലുള്ളതായിയിക്കും , പ്രത്യുത, ലാഭവും നഷ്ടവും നോക്കാതെ പരിഗണിക്കാതെ തന്റെ നിശ്ചിത ലാഭത്തിനുവേണ്ടി വാദിക്കുന്ന മുതലാളിയുയുടേത് പോലെയാണ്. ഇക്കാരണങ്ങളാല്, കച്ചവടത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക നിലപാടും പലിശയുടെ സാമ്പത്തിക നിലപാടും തമ്മില് ഒരേ രീതിയായിത്തീരുന്നു.
സേവനവും , ത്രിപ്തിപ്പെട്ടുമുള്ള കച്ചവടം, വ്യവസായം, തൊഴില്, കൃഷി മനുഷ്യനാഗരികതയുടെ നിര്‍മാണശക്തിയായി വര്‍ത്തിക്കുമ്പോള്‍ കേവലം ലാഭം മാത്രം ലക്ഷ്യമാക്കൾ അതിന്റെ നാശത്തിനു കാരണമായി ഭവിക്കുന്നു. ഇനി ധാര്മികമായി നോക്കുന്ന പക്ഷം, വ്യക്തികളില്‍ ലുബ്ധത, സ്വാര്‍ഥം, കഠിന മനസ്കത, ദയയില്ലായ്മ, ധനപൂജ തുടങ്ങിയ ദുര്‍ഗുണങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിച്ചുവിടുകയും അനുഭാവം, സഹാനുഭൂതി, പരസ്പരസഹായം എന്നിതുകളുടെ ചൈതന്യം തീരെ നശിപ്പിച്ചുകളയുകയും ചെയ്യുകയെന്നതു ലാഭം ഇരട്ടിക്കിരട്ടിയായി വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിന്റെ സഹജമായ സ്വഭാവമാണ്. ഈ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ ലാഭത്തിനുമേൽ ലാഭം എടുക്കുക എന്നത് സാമ്പത്തികമായും ധാര്‍മികമായും മനുഷ്യവംശത്തിനു നാശഹേതുകമത്രെ.
ഇനി ഒരുവൻ അവന് വാങ്ങി കൂട്ടിയതെല്ലാം അല്ലാഹു മാപ്പ് ചെയ്തുകൊടുക്കുമെന്നല്ല, ഇനി അല്ലാഹുവിങ്കലാണ് അവന്റെ കാര്യം , ഈ വാചകത്തില്നിന്നും വ്യക്തമാവുന്നത്, മുമ്പ് അനുഭവിച്ചതെല്ലാം അനുഭവിച്ചുകഴിഞ്ഞു എന്നതിനര്ഥം, വാങ്ങിയതെല്ലാം മാപ്പാക്കപ്പെട്ടുവെന്നല്ല; പ്രത്യുത, നിയമപരമായ ആനുകൂല്യം മാത്രമാണതുകൊണ്ടുദ്ദേശിക്കപ്പെടുന്നത്. അതായത്, മുമ്പ് വാങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ ലാഭം മടക്കിക്കൊടുക്കുവാന് നിയമപരമായി അവനോടാവശ്യപ്പെടുകയില്ല; കാരണം, അങ്ങനെ ആവശ്യപ്പെടുന്നപക്ഷം, എവിടെയും അവസാനിക്കാത്ത നീണ്ട പരമ്പര അതുവഴി ആരംഭിച്ചേക്കും. പക്ഷേ, ധാര്മികമായി നോക്കുമ്പോള്, ഒരാള് വ്യാപാരം വഴി സമ്പാദിച്ചുണ്ടാക്കിയ ലാഭത്തിന്റെ മലിനത പഴയ നിലക്കുതന്നെ അവശേഷിക്കുന്നതാണ്; അവന് യഥാര്ഥത്തില് അല്ലാഹുവെ ഭയപ്പെടുന്നവനാണെങ്കില്, വിശ്യാസം വിശ്വസ്തത ഉള്ളതാണെങ്കിൽ അവന്റെ സാമ്പത്തികവും ധാര്മികവുമായ വീക്ഷണഗതിക്ക് യഥാര്ഥമായും മാറ്റം സംഭവിക്കുന്നുണ്ടെങ്കില്, നിഷിദ്ധ മാര്ഗങ്ങളിലൂടെ സമ്പാദിച്ചിട്ടുള്ള ധനം സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങള്ക്കായി ചെലവഴിക്കുന്നത് കഴിയുന്നത്ര സൂക്ഷിക്കുന്നതാണ്. തന്റെ പക്കലുള്ള ധനത്തിന്റെ സാക്ഷാല് അവകാശികളെ കണ്ടുപിടിച്ചു അവരുടെ ധനം അവര്ക്ക് മടക്കിക്കൊടുക്കുവാനും അവകാശികളെ കണ്ടുപിടിക്കാന് കഴിയാത്ത ഭാഗം സ്വന്തം ആവശ്യങ്ങള്ക്ക് ചെലവാക്കുന്നതിന്നുപകരം സമൂഹനന്മക്കായി ചെലവു ചെയ്യുവാനും കഴിവത് അവന് പരിശ്രമിക്കുന്നതായിരിക്കും. ഇതേ കര്മനയമായിരിക്കും അല്ലാഹുവിന്റെ ശിക്ഷയില്നിന്നും അവനെ രക്ഷിക്കുന്നത്! മുമ്പ് നിഷിദ്ധമായി സമ്പാദിച്ച ധനം ആസ്വദിച്ചു പഴയ പടി സുഖിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വ്യക്തിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം നിഷിദ്ധ ധനം ആസ്വദിച്ചതിന്റെ പേരില് ശിക്ഷ അനുഭവിക്കേണ്ടിവരികയെന്നതു ഒട്ടും അസംഭവ്യമല്ല.
No comments:
Post a Comment